Art. 41 vragen Grondwal

Op vrijdag 5 maart 2021 diende Samen Lokaal enkele vragen in bij het college van B&W van de gemeente Beverwijk. De vragen kunt u hieronder lezen. Wanneer wij reactie hebben op de vragen zullen wij dit met u delen op onze website.

Op 21 januari 2020 heeft het college van B&W een omgevingsvergunning verleend aan TenneT voor de bouw van een transformatorstation. Onderdeel van deze vergunning was de aanleg van een grondwal. Tata Steel heeft het voornemen om deze grondwal aan te leggen met gebruik van staalslakken. Hiervoor is Tata Steel in overleg met de Omgevingsdienst NHN.

1. Is het college van mening dat het gebruik van deze staalslak in de grondwal in overeenstemming is met de verleende omgevingsvergunning?
2. Heeft het college een productspecificatieblad ingezien van de staalslakken?
3. Kan het college bevestigen dat het hier gaat om LD-staalslak (Linz – Donawitzproces)?
4. Heeft het college enig idee waarom Tata Steel in overleg is met de Omgevingsdienst NHN en niet met de Omgevingsdienst NZKG?

Staalslakken zijn afval dat ontstaan is bij de staalproductie van Tata Steel. Stoffen uit vloeibaar ruwijzer die onbruikbaar zijn voor staal worden bij verhitting gescheiden en vormen samen met kalk de staalslak. Na afkoeling wordt het gebroken en gezeefd. Tata Steel produceert jaarlijks ongeveer 700.000 m³/ ton staalslakken die in allerhande werken worden toegepast. Bij de aanleg van de zichtwal op het terrein van Tata Steel zijn grote hoeveel – heden staalslakken verwerkt.

De gemeente is verantwoordelijk voor de volksgezondheid. In staalslakken kunnen de volgende verontreinigingen voorkomen;

  • koper, molybdeen, lood, antimoon en seleen;
  • bromide, chloride, sulfide en sulfaat;
  • barium, antimoon, vanadium.
  • fosfor en fluor.

5. Zijn de staalslakken afkomstig van Tata Steel gecertificeerd? Dit wil zeggen dat de staalslakken voldoen aan de kwaliteitseisen voor een niet – vormgegeven bouwstof voor vrije toepassing?

Menggranulaat wordt door Staatsbosbeheer gebruikt voor onderhoud van de bos – en polderwandelpaden. Totaal landelijk 3000 km. De norm voor vervuiling is maximaal één procent. Ondanks dat deze norm voor onaanvaardbare vervuiling zorgt blijft Staatsbosbeheer hiermee doorgaan. Dit blijkt een financiële keuze te zijn.

6. Is het college op de hoogte dat een certificaat in de praktijk dus geen garantie is?
7. Is de toepassing van deze staalslakken in deze grondwal wel veilig?
8. Heeft het college milieutechnisch advies ingewonnen over het toepassen van deze staalslakken in de grondwal?
9. Aan welke milieuwetgeving voldoet de toepassing van staalslakken in deze grondwal?

In 2015 is op de Aagtenbelt in Beverwijk in totaal bijna 400 .000 m³ / ton staalslakken gestort. De bedoeling was om “slechts” 70.000 m³/ ton te storten. Het college heeft zonder dit aan de raad of aan bewoners te melden bijna zes keer zoveel staalslakken laten storten op deze belt. De gestorte staalslakken zijn hierbij gebruikt als afdeklaag. Het gebruik als afdeklaag voor een stortplaats van chemisch afval was eerder nog geen ervaring mee opgedaan. De provincie Noord-Holland gaf hiervoor een subsidie van € 600.000, – en was vergunningverlener volgens de Wet bodembescherming.

10. Is het college bekend met het feit dat net zoals in 2014 de staalslakken niet meer afgevoerd worden van het Tata Steel terrein? Dit wil zeggen dat door het “opdrogen van de markt” de tijdelijke afvalberg van staalslakken een structurele vorm begint te krijgen?
11. Is hier sprake van het legaliseren van een afvalberg door dit structurele karakter van het opslaan van de staalslakken?

Door het structureel opdrogen van de markt vanwege de aangescherpte milieuwetgeving voor het gebruik van deze staalslak heeft deze slak een negatieve prijs gekregen. Tata Steel moet dus betalen voor de afvoer van dit afvalproduct. Door structureel te gedogen dat Tata Steel deze slak niet hoef t af te voeren maar oneindig mag opslaan wordt er defacto door de gemeente een subsidie gegeven aan T ata Steel gelijk aan de prijs van het laten afvoeren van dit afval. De totale verstrekte defacto subsidie is op dit moment gelijk aan de totale aanwezige tonnage aan staalslak vermenigvuldigd met de negatieve prijs per ton om het af te voeren. Met andere woorden het kost straks “iemand” dit bedrag om deze ongezonde afvalberg van staalslak te lat en weghalen.

12. Onder welke vergunning mag Tata Steel dit afval permanent opslaan in de gemeente?
13. Wat is het plan van het college met deze lineair groeiende afvalberg van deze mogelijk niet gezonde staalslak binnen de gemeente met een negatieve prijs ter ton?
14. Weet het college wat de huidige negatieve prijs is per ton van deze staalslak? Dit zodat het college weet wat de verkapte subsidie is en hoe groot het bedrag is wat “iemand” zo direct dient te betalen? 15. Is het college het met ondergetekende eens dat vervuild afval wordt “verstopt” onder deze wal door het “opdrogen van de markt”?

Reden dat het college half juli 2014 groen licht gaf voor de toepassing van staalslakken bij de aanleg van het Aagtenpark was zogenaamd het tekort aan bruikbare grond voor de ophoog laag wegens de voortdurende recessie in de bouw. Door dit alternatieve materiaal te gebruiken werd voorkomen dat de aanleg van het park zou stagneren en werd de aan de subsidie verbonden deadline gehaald.

16. Heeft het college onderzoek gedaan of er een alternatief was voor deze staalslakken, bijvoorbeeld schoon grond in de grondwal?

Mendes Stengs

is raadslid voor Samen Lokaal. Meer informatie over hem?
MENU